ដំណើរកំសាន្ត៖ ទស្សនាប្រាណប្រាសាទ នៅទន្លេបាទី (ខេត្តតាកែវ)
កាលពីថ្ងៃទី១០ ខែធ្នូ ឆ្នាំ ២០១៣ ខ្ញុំបាទ សុខឡា រួមទាំងមិត្តភ័ត្រប្រមាណជាប្រាំអ្នក បានទៅ កំសាន្តលំហែកាយ នូវថ្ងៃសំរាក់ពីការ ងារទៅទន្លេបាទី។ នៅទីនោះ មាន ទេសភាពស្រស់ ស្អាតទឹកបឹង និង មានប្រាសាទដែលជាកេមរតកសម្បត្តិវប្បធម៌បស់ បុព្វបុរសខ្មែរ យើងបាន បន្សល់ទុកអោយ កូនខ្មែរ ជំនានក្រោយជួយថែរក្សា។ ឆ្លាតក្នុងឪកាសដ៏មានតម្លៃនេះផងដែរយើងបានទាំងកំសាន្តលំហែកាយ ផងនិងបានសិក្សាពី ទីកន្លែងនៃទឹកដីទន្លេបាទី និង ព្រមទាំងប្រវត្តិនៃប្រាណប្រាសាទផង។ ទន្លេបាទីជាបឹងដ៏តូចមួយដែលមានចំងាយប្រមាណ៣០គ.មពីភាគខាងត្បូងរាជធានីភ្នំពេញ។ ទន្លេបាទីស្ថិតនៅភូមិថ្នល់ទក្សិណ ឃុំក្រាំងធ្នង់ ស្រុកបាទី ខេត្តតាកែវ។ ទន្លេបាទីជាកន្លែងសក្ការៈបូជាមួយ និងកន្លែងសំរាប់កំសាន្តនាចុងសប្តាហ៍សំរាប់ប្រជាជននៅតំបន់នេះ។ វាក៏ជាកន្លែង ស្ទូចត្រីសំរាប់ភ្ញៀវទេសចរណ៍ និងប្រជាជនក្នុងតំបន់ផងដែរ។ នៅក្បែរនោះមានប្រាសាទបុរាណពីរគឺ ប្រាសាទតាព្រហ្ម ដែលបានកសាងឡើងនៅចុងសតវត្សទី១២ ដើមសតវត្ស ទី១៣ក្នុងរជ្ជកាលព្រះបាទជ័យវរ្ម័នទី៧ និងប្រាសាទយាយពៅ។
ប្រាសាទតាព្រហ្ម (ខេត្តតាកែវ)
ប្រាសាទតាព្រហ្មស្ថិតនៅក្នុងរមណីយដ្ឋានទនេ្លបាទីក្នុងភូមិសាស្រ្ត ភូមិថ្នល់ទក្សិណ ឃុំក្រាំងធ្នង់ ស្រុកបាទី ខេត្តតាកែវ មានចម្ងាយ ៣៤គីឡូម៉ែត្រពីរាជធានីភ្នំពេញ តាមផ្លូវជាតិលេខ ២។ ប្រាសាទនេះសង់ឡើងនៅសតវត្សរ៍ទី ១២ និង ដើមសតវត្សរ៍ទី ១៣ ពីឆ្នាំ ១១៨១ ដល់ឆ្នាំ ១២០១ ធ្វើពីថ្មភក់ប្រកបដោយក្បូរក្បាច់រចនាដ៏ វិចិត្រប្រហាក់ប្រហែលនឹងប្រាសាទតាព្រហ្មនៅខេត្តសៀមរាប ដែរព្រោះស្ថាបត្យកម្មនេះស្ថិត នៅក្នុងរចនាបថបាយ័ននារជ្ជកាលព្រះបាទជ័យវរ្ម័នទី៧ ដែលជាអធិរាជនៃចក្រភពកម្ពុជទេស។
បន្ទាប់ពីបញ្ចប់ សឹកសង្រ្គាមជាមួយដែនដីចម្ប៉ារំដោះបានរាជធានី អង្គរ និងមាតុភូមិ ជាស្ថាពរមកព្រះបាទជ័យវរ្ម័នទី៧ ចាប់ផ្តើមធ្វើការបង្រួបបង្រួមជាតិតាមមាគ៌ាសន្តិភាពនូវភាវូបនីយកម្មដោយ បន្ស៊ីភ្ជាប់គ្នារវាងព្រះពុទ្ធសាសនាមហាយាន និងព្រហ្មញ្ញសាសនាគោរពអាទិទេពទាំង៣ ឬត្រីម៌ូតិ។ ការបង្រួបបង្រួមនេះ សែ្តងចេញតាមរយៈសំណង់ប្រាសាទធំៗមានជាអាទិ៍ប្រាសាទបាយ័ន ប្រាសាទបន្ទាយក្តី ប្រាសាទព្រះខ័ន ប្រាសាទបន្ទាយឆ្មារ ស្រះស្រង់ ប្រាសាទនាគព័ន្ធ ប្រាសាទតាសោម ប្រាសាទក្រោលគោ មហាកំពែងព័ទ្ធជុំវិញក្រុងអង្គរធំជាដើម។
ដោយឡែកប្រាសាទតាព្រហ្មទាំងពីរ នៅខេត្តសៀមរាប និងខេត្តតាកែវ ត្រូវបានស្ថាបនាឡើងដើម្បីឧទ្ទិសថ្វាយដល់ព្រះលោកេស្វរៈ និងយកធ្វើជាអារាមសម្រាប់ព្រះសង្ឃគង់នៅរហូតដល់ប្រាសាទតាព្រហ្ម នៅតំបន់អង្គរមានឈ្មោះដើមថារាជវិហារ សម្រាប់ប្រាសាទតាព្រហ្មនៅទនេ្លបាទី ទោះបីជាវិសាលភាពតូចជាងប្រាសាទទី១ នៅតំបន់អង្គរក្តី ក៏តឹកតាងបង្អាញថាវាមានលក្ខណៈជាអារាម ឬជាបូជនីយដ្ឋានដ៏ពិសិដ្ឋ។ នៅទនេ្លបាទី គ្មានភ្នំនៅជិតទេ តើដូនតាខែ្មរយកថ្មពីណាមកកសាងប្រាសាទ ? សំណួរនេះ ត្រូវបានអ្នកប្រវត្តិសាស្រ្តបកស្រាយថាគេត្រូវដឹកតាមរទេះ ដាក់ខ្នងដំរី ដាក់សំពៅ នាំយកផ្ទាំងថ្មទាំងនោះ ដែលរួមមានថ្មបាយកៀ្រម និងថ្មភក់ ពីភ្នំឆ្ងាយៗ មកកសាងឲ្យកើតជាប្រាសាទនេះឡើង ដែលកំពូលប្រាសាទកណ្តាលមានកម្ពស់ដល់ទៅ១២ម៉ែត្រ ចំណែកបរិវេណកំពែង មានបណ្តោយ១៥០ម៉ែត្រ ទទឹង៩៥ម៉ែត្រ។
ប្រាសាទយាយពៅ(ខេត្តតាកែវ)
ប្រាសាទយាយពៅ ជាប្រាសាទបុរាណខ្មែរមួយដែលមានទីតាំងស្ថិតនៅក្នុងខេត្តតាកែវ ចំងាយប្រមាណ១០០ម៉ែត្រពីប្រាសាទតាព្រហ្ម។ ប្រាសាទនេះមានរាងការេ៤ជ្រុងមែរមុខទៅទិសខាងកើត កសាងឡើងពីថ្មភក់ក្នុងសតវត្សទី១២។
រឿងព្រេងនិទានខ្មែរស្តីពីប្រាសាទតាព្រហ្ម (ខេត្តតាកែវ)
ទាក់ទងដើមកំណើតនៃប្រាសាទនោះមានដំណាលដូចតទៅនេះ៖ កាលស្តេចព្រះនាម ព្រះកេតុមាលាសោយរាជនៅមហានគរជាស្តេចមានបុណ្យអស្ចារ្យណាស់។ វេលាមួយ ស្តេចទ្រង់អផ្សុកក្នុងព្រះរាជហឫទ័យ គង់នៅក្នុងប្រាសាទពុំបាន ទ្រង់យាងកំសាន្តព្រះរាជហឫទ័យជាមួយរេហ៍ពលដោយផ្លូវនាវាតាមឆ្នេរសមុទ្រត្រើយខាងត្បូង។ លុះយាងទៅដល់ទន្លេបាទីទ្រង់ចតព្រះទីនាំងនាវានៅត្រើយនោះដោយសោមនស្សហើយទ្រង់ បោះព្រះពន្លាជ័យសំរាកព្រះអង្គនៅក្នុងទីនោះ ។
ពេលនោះអ្នកស្រុកប្រុសស្រីទាំងអស់បានឮដំណឹងថាស្តេចយាងពីនគរវត្តមកដោយមិនដែល ស្គាល់ស្តេចនោះសោះក៏នាំគ្នាជាច្រើនអ៊ូអែរមកថ្វាយបង្គំគាល់យកអាករសួយរៃមកថ្វាយព្រះអង្គគ្រប់គ្នា។ កាលនោះមានយាយម្នាក់មានភោគសម្បត្តិស្តុកស្តម្ភ ជាងអ្នកស្រុកទាំងអស់គាត់មានកូនក្រមុំមួយឈ្មោះ “នាងពៅ” មានរូបឆោមលោមពណ៌ល្អលើសស្រីទាំងពួង។គាត់នាំកូនក្រមុំមកគាល់ស្តេចរាល់ថ្ងៃ។ព្រះមហាក្សត្រទតឃើញរូបនាងនោះក៏មានព្រះរាជហឫទ័យប្រតិព័ទ្ធចង់ចំអន់លេងរាល់ពេលវេលា។ យាយដឹងថាស្តេចសព្វព្រះរាជហឫទ័យនិង កូនក្រមុំរបស់ខ្លួន ក៏លើកថ្វាយជាព្រះទេពី ។
ទន្លេបាទីខេត្តតាកែវ ៖ស្តេចបាននាងពៅធ្វើជាព្រះអគ្គមហេសីទ្រង់សព្វព្រះរាជហឫទ័យ និងនាងពន់ពេកព្រោះជាស្រីមានរូបឆោមលោមពណ៌ល្អ។
ស្តេចគង់នៅក្នុងទីនោះបានបីខែនាងពៅមានគភ៌។លុះនាងមានគភ៌បានបីខែព្រះរាជាទ្រង់មាន ព្រះបន្ទូលថា“ចូរប្អូននៅក្នុងទីនោះចុះពីព្រោះមាន ព្រះមាតានៅថែរក្សាឯបងសូមលាត្រលប់ទៅ មហានគរវិញ”។ ហើយទ្រង់ព្រះរាជទានព្រះទម្រង់មួយទុកជាកេរថាបើព្រះរាជបុត្រប្រសូតមកកាល ណាធំដឹងក្តីឡើងចង់ទៅសួររកបង ចូរនាងឱ្យពាក់ព្រះទម្រង់នេះយកទៅជាសាក្សី”។
នាងពៅបានស្តាប់ព្រះរាជបន្ទូលដូច្នោះក៏សោកសង្រេង អាឡោះអាល័យព្រះស្វាមីពេកក្រៃដោយទ្រង់មិនឱ្យទៅតាមផង។ ព្រះរាជាទ្រង់ផ្តាំស្រេចហើយ ទ្រង់ស្តេចយាងទៅកាន់ព្រះមហានគរវិញ។ ក្រោយមកគភ៌នាងពៅគ្រប់ខែក៏ប្រសូតព្រះរាជបុត្រដូចព្រះវរបិតា។មាតាឱ្យនាមថាអង្គព្រហ្មកុមារ”ដោយហេតុថាព្រះរាជកុមារប្រសូតនៅព្រំដែនទន្លេនោះ។
ទន្លេបាទី៖លុះព្រះរាជបុត្រនោះធំឡើងបានព្រះជន្ម១៦ឆ្នាំសួររកបិតា នាងពៅដំណាលប្រាប់សព្វគ្រប់ហើយព្រះរាជកុមារចង់ទៅតាមរកព្រះបិតាឯមហានគរមាតាក៏បានដោះព្រះទម្រង់មាសឱ្យទៅព្រះរាជបុត្រពាក់នៅម្រាមព្រះហស្តខាងស្តាំហើយព្រះរាជបុត្រថ្វាយបង្គំលាមាតាឡើងគង់លើសេះយាងតាមឆ្នេរសមុទ្រទៅ។
លុះបានទៅដល់ក្លោងទ្វារព្រះមហានគរបានសួរទៅអ្នកចាំទ្វាររកព្រះបិតា។ នាយឆ្មាំទ្វារបានស្តាប់ក៏ចាត់មន្ត្រីឱ្យទៅក្រាបបង្គំទូលស្តេចស្តេចជ្រាបទ្រង់មានព្រះតម្រាសឱ្យចូលទៅ។អង្គព្រហ្មក៏ចូលទៅក្រាបថ្វាយបង្គំព្រះវរបិតាហើយដោះព្រះទម្រង់ថ្វាយ។ស្តេចទ្រង់ស្គាល់ច្បាស់ជាព្រះ រាជបុត្រពិតមែនដោយទ្រង់បានឃើញព្រះទម្រង់ហើយទ្រង់ចាត់អង្គព្រហ្មឱ្យធ្វើជាចៅហ្វាយស្រុកនៅត្រើយព្រះទន្លេនោះ។
ប្រាសាទតាព្រហ្ម៖ដោយហេតុថាព្រះអង្គព្រហ្មប្រសូតក្នុងទីនោះផងដោយទីនោះពុំទាន់មាននាម៉ឺនណាឈរត្រួតត្រាផងក៏ទ្រង់ព្រះរាជសារមានត្រាតាំងអង្គព្រហ្មជាស្តេចត្រាញ់មួយអង្គជាធំក្នុងស្រុកនោះហើយដោយហេតុអង្គព្រហ្មជាស្តេចជាមេបានៅស្រុកនោះមុនគេបានជាស្រុកនោះឈ្មោះ ស្រុកបាទីទន្លេនោះឈ្មោះទន្លេបាទី គឺទីរបស់ស្តេចជាបាពីត្រឹមនោះមក។
លុះអង្គព្រហ្មបានជាស្តេចត្រាញ់នៅស្រុកនោះហើយទ្រង់បានចាត់ឱ្យសាងប្រាសាទពីរមួយជូនមាតាមួយគង់នៅផ្ទាល់ព្រះអង្គ ហើយទ្រង់បានចាត់ចែងធ្វើបន្ទាយព័ទ្ធជុំវិញផង។ ដំណាក់ឯទៀត នៅក្បែរប្រាសាទនោះ ជាទីក្រសាលនិងជាទីធ្វើការរាជការផ្សេងៗតាមមុខក្រសួងនាម៉ឺនសព្វមុខមន្ត្រី។ ទីបរិវេណនៃប្រាសាទទាំងនោះសព្វថ្ងៃទៅជាវត្តមួយឈ្មោះវត្តទន្លេបាទីជារមណីដ្ឋានមួយដែលពួកទេសចរណ៍ច្រើនចូលចិត្តទៅ ទស្សនា។
ប្រពភឯកសារ៖ http://km.wikipedia.org/wikiទន្លេបាទី
ដំណើរកំសាន្ត៖ ទស្សនាប្រាណប្រាសាទ នៅទន្លេបាទី (ខេត្តតាកែវ)
Reviewed by ញឹប សុខឡា
on
10:05 PM
Rating:
Reviewed by ញឹប សុខឡា
on
10:05 PM
Rating:
